Accu levert geen startstroom
Bij startaccu's zal het einde van de inzetbaarheid zich aankondigen door moeizaam starten, vooral bij lage temperaturen. Dat kan natuurlijk het resultaat zijn van een natuurlijk slijtage proces. Een accu is onderhevig aan een tweetal 'natuurlijke' slijtageprocessen: gridcorrosie en verlies van actieve massa. Deze processen voltrekken zich geleidelijk, nooit plotsklaps. Dat wil helaas niet zeggen dat de symptomen zich niet van de ene dag op de andere kunnen voordoen: na een flinke nachtvorst kan op pijnlijke wijze duidelijk worden wat bij hogere temperaturen onopgemerkt bleef!
Als het probleem zich voortijdig voordoet moet de oorzaak worden gezocht in gridcorrosie als gevolg van overlading en/of een te hoge temperatuur. Het is daarom van groot belang de laadspanning te testen zodat een volgende accu niet hetzelfde lot zal ondergaan.
Een tweede oorzaak kan worden gevonden in verlies van actieve massa door te diepe ontlading. Als de accu onvoldoende capaciteit heeft om te voorzien in de energiebehoefte van het voertuig, kan het niet anders dan dat het einde vroegtijdig wordt bereikt. Hetzelfde geldt natuurlijk ook voor startaccu's die te weinig lading ontvangen. Door bijvoorbeeld veel korte ritjes met de auto, slaagt de dynamo er niet in om de accu volledig te laden. Dat zorgt ervoor dat ook zonder zware gebruikers een startaccu in een voortdurende staat van diepontlading geraakt die de levensduur van de accu dramatisch verkort.
Bij een accu die om hiervoor genoemde reden nooit volledig wordt geladen, kan ook stratificatie optreden. Het zuurbestanddeel van het elektrolyt heeft zich in de onderste lagen van de elektrolyt geconcentreerd, zodat het bovenste gedeelte van de accu inactief is. De hoge zuurconcentratie onderin daarentegen verhoogt kunstmatig de open klemspanning. Hierdoor lijkt de accu volledig geladen, maar produceert desondanks te weinig startstroom. Door de hoge zuurgraad wordt de actieve massa aangetast.(zie ook “stratificatie”)
